Küçük ve Minik Takımlarda Geçiş Oyunu

 Küçük ve Minik Takımlarda Geçiş Oyunu
    Yıldız ve genç takımları küçük ve minik takımlardan her zaman ayrı tutmak gerekiyor. Özellikle Genç takım, artık A takım hedefine ulaşmaya bir adım kalmışken, yüksek performansa hazırlayıcı (15-18 yaş ) antrenman evresinde; adeta A takımın bir parçasıymışçasına hareket edilmeli, yapılan hazırlık bu düzeyde olmalıdır.
6-10 yaş arasını temel antrenman dönemi olarak kabul edersek, özellikle U-10 takımları hala temel eğitim düzeyinde olduğundan, branşa özgü özel antrenmanları bu dönemde minimum düzeyde tutmalıyız. Örneğin, dripling çalışmalarında öncelikli hedefimiz oyucunun iki huni arasını düzgün bir şekilde, topu elinden kaçırmadan, steps yapmadan, hatasız top sürerek geçebilmesi olmalı. Bu çalışmada tam öğrenme gerçekleşmeden el değiştirerek top sürme aşamasına geçmemeliyiz. Antrenmanlarda; denge, koordinasyon, inspirasyon, koşu formu, yere basma, dizini 45 ve 90 derecelik açılarla çekebilme, esneklik, sıçrama gibi motorik becerileri öğretici ve geliştirici çalışalar ön planda olmalıdır.
    Basketbol basit bir oyun, sadece topu yere vurup pas verip topu herkesin görebileceği yükseklikte bir potaya atmamız bekleniyor. U-10 seviyesinde dripling çalışması yaparken ilk hedefim, topu kendi sahasından alan bir oyuncunun tüm sahayı dripling ile geçerek rakip takım potasına (kendi potasına atan çok  😇) süratle gidip turnike atabilmesiydi ve çalışmalarımı öncelikle bunun üstüne kurdum.

 

 Uzun yıllar sadece yıldız ve genç takım çalıştırıcılığı yaptım, bu yaş aralığında dahi hızlı hücum önceliğim topu direk çembere sürüp atmaktı ancak minik takım seviyesi için “transation game” oynamayı, geçiş oyunu ile sayıya gitmeyi aklımdan dahi geçirmedim.

Her takımda yaptığım gibi, ilk önce hızlı hücum prensipleri oluşturdum. Bu prensipleri sahada yaşanacak durumlara göre çeşitlendirdim. Örneğin, ribaund aldıktan, top çaldıktan, blok yaptıktan, sayıdan sonra topu kenardan çok hızlı çıkartarak baskıdan çıkış çalışmaları gibi.
    Hücumu yıldız ve genç takımlarda, genelde ribaundu alan oyuncunun yüzünü pivot ayağı ile hücuma dönmesi, baş üstü pasla topu 3 sayı çizgisi civarında kısa oyuncuyla buluşturması doğrultusunda planladım. Ancak bu aşamada ilk önceliğim ribaundu alan veya topu elden veya pas kanalına girerek vs. çalan oyuncunun direk tam saha götürüp coast to coast bitirmesini sağlamak oldu.

Minik ve küçük takımlarda pick and roll, alan savunması, set hücumu ne kadar büyük bir problemse  “transation game”in de o kadar büyük bir sorun olduğunu düşünüyorum. Geçiş oyunuyla tıpkı set oyunu ve p&r gibi daha kolay sayı bulunabilir ancak bu şekilde oyuncuları hızlı hücumda bile temastan kaçırmış oluruz.
    U-10 takımımla geçirdiğim bir tam sezonda hızlı hücumda ilk önceliğimiz topu kim alırsa alsın boyuna posuna bakmadan mutlaka öncelikle kendisinin götürüp bitirmesini sağlamak oldu. #video2
    Bunu yaparken hemen bir kural koyduk, önümüzde bizden daha boş durumda bir oyuncu varsa mutlaka ona pas verdik.

Turnike atan oyuncuya şu güvenceyi tüm antrenmanlarda ve maçlarda verdik, hatta ona göre çalışmalar yaptık. Eğer turnike kaçarsa, turnikeyi kaçıranı değil; peşinden koşup ribaundu takip etmeyeni uyarmalıyız.

(Çalışma için en basit örnek; ısınmada 2’ye 0 pas-pas turnike atarken bile turnike atan basket yapsa da kaçırsa da diğer oyuncu top yere düşmeden topu havada yakalamalıdır.)
    Top elinde coast to coast gitmeye çalışan oyuncuyu asla izlememeli, en az 1 veya 2 kişi fast break kulvarlarından koşarak ona mutlaka pas açısı yaratıp işini kolaylaştırmalıdır.
    Birbirimize ve özellikle toplu oyuncuya yakın koşmamalı, aramızı açıp pas açısı yaratmaya çalışmalıyız. Burada kısa bir not, pas açısını önce topsuz oyuncunun yaratması gerekmektedir.
     Potaya atılan topun hücum ribaundunu mutlaka kovalamalıyız.
    Turnikeye gittik attık ama kaçırdık, hücum ribaundunu da alamadık. Bu senaryoda ilk önce topa baskı yapmalı, son hızla çembere kadar geri dönüp topun karşısına geçmeye çalışmalıyız.

 

Bu çalışmalarda zamanla, pota altına gelen oyuncunun açısı olmaması nedeniyle veya savunmanın avantajlı pozisyonda yetişmesiyle oldukça kötü atışlar çıkacaktır. Bu gibi durumlarda  “atmayın” dersek oyuncu hep “ acaba atmasam mı” diye düşünecektir. Bunun yerine, sağdan hücum eden oyuncu için, solda daha boş oyuncu varsa- tıpkı öndeki oyuncuya pas vermenin önemi gibi-  kararlılıkla potaya gitmesini engellemeden, ters taraftan koşan boş oyuncuya pas vermenin de önemini anlayabilmesini antrenmanlarda çalışarak sağlamalıyız. Olumsuz pekiştirmeye sebep olmamak için, bunu hiçbir zaman 2’ye 3’e 0 gibi çalışmalarla göstermemek gerektiğini de unutmamak gerek.

Hücum ribaundunu alan veya ters taraftan pası alan oyuncu eğer bitirme açısına sahip değilse, pası geriden gelene vererek mutlaka oyunu açmalı.

 

Yediğimiz sayıdan sonra topu çabuk çıkartıp savunma daha tam olarak geri dönmeden hızla gidip rakibi eksik yakalayıp skor bulmaya çalışılmalı.

Rakip tam saha baskı yaparken, topu ortaya tek pasla sokup yine rakibi eksik yakalamayı kovalamalıyız

 

Tüm bunları yaparak sezon sonunda topu diğer sahaya taşıması için her seferinde aynı oyuncuları arayan bir takım yerine, sahada yer alan hemen her oyuncuyla yarı sahayı geçebilen bir takım haline gelmek mümkün olacaktır.

Şu an BSL takımlarımıza baktığımızda Ömer Onan gibi kendi sahasından aldığı topu son sürat rakip çembere taşıyıp basket atacak yerli bir oyuncu göremiyoruz. Eskiden David Rivers’ın Tyus Edney’in hatta Michael Anderson’un şimdi Shane Larkin’in yaptığı gibi yarı sahayı dripling ile çok hızlı geçecek oyuncular yetiştirmek istiyorsak minik ve küçük takımlarda geçiş oyunundan vazgeçip, hücumumuzun ilk tercihini tüm sahayı dripling ile geçip çembere kadar gitmek olarak güncellemeliyiz.
 

İlker KESER
ilkerkeser@yahoo.com